. . . . . . . .ณ ที่แผ่นหลัง
Pairing: DaeRyong &SoRyong TASTY (Y)
WRITER: MinnieHo
NOTE+TALK: เรื่องนี้เป็นเรื่องของปู่แฝดเรื่องที่สองแล้วค่ะ เย้ ตอนแรกกะจะแต่งดงอูสไตล์ก่อนแต่อยู่ๆพล๊อตอันนี้ก็พวยพุ่ง(?)ขึ้นมา
เลยรีบมาแต่งก่อนเดี๋ยวลืมฮ่าๆๆๆ พร้อมรึยังคะ ไปชมกันเลยค่า ใครรับคู่นี้(Y)ไม่ได้อย่าอ่านเลยค่ะ
ปล.เหตุที่เกิดในเรื่องทุกอย่างเป็นสิ่งที่ไรท์เตอร์จิ้นเองเออเองล้วนๆนะคะ
อิงความจริง..............0.05%ฮ่าๆๆๆ
“อืมม . . .อ๊ะ อ๊ะ อะ โอ๊ย. . . . .มะ มัน ฮึก อืม แดรยงอา มัน จะ. .
.เจ็บนะแดรยงอา”
แผ่นหลังอันเปลือยเปล่าของโซรยงบิดเร้าไปมา
“ทนนิดเดียวหน่า เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว อีกนิดนึงนะ”
“โอ๊ย แต่มันเจ็บนี่ อ๊ะ”
แดรยงหยุด แล้วก้มไปมองหน้าคนที่อยู่ข้างล่าง
“ทนหน่อยน้าโซรยงอา เสร็จแล้วเดี๋ยวนายก็ชอบมันเองอ่ะ”
“เออๆ ก็ได้ว่ะ ฮึก“
“ว่ะแบบนี้เขินหรอ”
เขินพ่องสิ -.-“ เจ็บต่างหากโว๊ยยยยย . . . . . . . . .ว่าแต่เดี๋ยวก่อนนะ พ่อมัน
ก็พ่อเรานี่หว่า = = โซรยงแอบด่าในใจ
“มันเจ็บนะ เบาๆสิ โอ๊ยยยย”
ป้าบ!!!!!
“เฮ้ย โซรยงชั้นเจ็บนะ”
ฟาดมาได้มือหนาเท่าใบลานเหวี่ยงมาได้
“อ๋า ชั้นขอโทษนะแดรยง ก็มันเจ็บอ่ะเลยเผลอเหวี่ยงไปโดนแหะๆ”
สาบาน นี่แค่เผลอ? มันเอาจริงผมตายอ่ะ TT[]TT
“โอ๊ยไม่ช่วยมันแล้ว ทำเองละกัน ไม่มีอารมณ์ ฮ่วย”
และแล้วแดรยงก็เดินกุมหน้าผากแดงๆของตัวเองที่พึ่งโดนฟาดไปเมื่อกี้ออกจากห้องไป
“อ้าว ฝึกเสร็จแล้วหรอ”
แดรยงทักเทรนนี่รุ่นน้องที่อยู่หอเดียวกัน
“คะ ครับ ครับ เสร็จแล้วครับ เลย จ. . . จะมาอาบน้ำหน่ะครับ” รุ่นน้องตอบเสียงสั่น
“อื้อ พักซะพรุ่งนี้จะได้มีแรงฝึกต่อ” พูดแล้วก็ยิ้มหล่อเดินหายไปในครัว
จะไม่ให้เสียงสั่นได้ไงกันในเมื่อ เมื่อกี้เสียงมาจากห้องนั้นอ๊ากกก .
. . . . .แต่ไม่ได้ๆผมจะคิดแบบนั้นไม่ได้ผมยังเด็ก พี่ๆเค้าคงเล่นกันเฉยๆเนอะ ฟู่.
. . . . . . . . .
และระหว่างที่เทรนนี่เด็กน้อยกำลังสบายใจขึ้น
ผ่างงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“แดรยงอา หายโกรธเถอะน้า ชั้นขอโทษจริงๆ ก็นายรุนแรงทำไมอ่ะ”
สะ. . . . .ส. . .สภาพพี่โซรยง แม่เจ้า ไม่ใส่เสื้อ ข้างบนเปลือย
เลือดพุ่ง(อันนี้ไรท์เตอร์เหอะ) กางเกงบอกซ์เซอร์บางๆตัวเดียว แม่เจ้า
แล้วผมก็หันกลับไปดูพี่แดรยงอีกครั้ง เสื้อกล้ามตราห่านคู่ บอกซ์เซอร์สั้นๆสีเทา
โอ้ว แม่ครับผมกำลังจะเป็นลม ผมก้าวขาไม่ออกครับ
“ชั้นรุนแรง นายเลยรุนแรงกลับว่างั้น?”
พี่แดรยงเงยหน้าออกมาจากช่องฟรีสแล้วถาม
“ก็มันเผลออ่ะไม่ได้ตั้งใจซักหน่อย นายก็รู้ถ้าชั้นเจ็บก็เป็นงี้ทุกที”
“เออๆ รู้แต่มันเจ็บหัวนี่”
พี่แดรยงปิดตู้เย็นแล้วครับ แล้วนี่เค้าเอาอะไรออกมาด้วยนั่นหน่ะ. . .
. . . .น้ำแข็งงงงง พระเจ้านี่มันจันดาราเวอร์ชั่นเกาหลี
“หายโกรธนะ เดี๋ยวนายต้องไปช่วยชั้นต่อนะ เดี๋ยวชั้นประคบน้ำแข็งให้”
“เออๆ”
ผมว่าผมคงอยู่ในหอไม่ได้อีกซักพัก. . . .
ผมควรทำอะไรบางอย่างเพื่อให้พี่เค้าเต็มที่ได้
“พะ พ พี่แดรยง พี่โซรยงครับเดี๋ยวผมจะออกไปซ้อมต่ออีกซักสามชั่วโมงนะครับ
จะยังไม่กลับมาครับ ป ปะ ไปนะครับ สวัสดีครับ”
“น้องเค้าเป็นไรอ่ะแด”
“ไม่รู้ดิ เสียงสั่นๆตั้งแต่เจอหน้าชั้นแล้ว”
“แปลกเนาะเด็กสมัยนี้”
“อืมนั่นดิ ว่าแต่นายจะกดสิวต่อป่ะนั่น”
“กดดิๆ”
“งั้นปะ เข้าห้อง รู้ว่าต้องใส่เสื้อโชว์หลังแล้วเมื่อคืนยังขี้เกียจไม่ยอมอาบน้ำอีก
พอสิวขึ้นหลังชั้นก็ต้องมากดให้ แล้วยังโดนนายฝาดหน้าด้วยมืออีกโฮฮฮ”
จองแดรยงเทศนาธรรมชุดใหญ่
“ขอโทษได้ป่ะหล่ะ”
“เออๆ อย่ามาฝาดหน้าชั้นด้วยแขนและฝ่ามือล่ำๆของนายอีกแล้วกัน
เข้าห้องได้แล้ว”
.
.
.
.
.
.
จองโซรยง. . . . .แค่เป็นสิวที่หลัง
จองแดรยงแค่เป็นคนกด. . . . . . . . . .สิว
ฟินนน . . . . . . . . . . (ฟินพ่อง ฮ่าๆๆๆ)
ปล.เรื่องนี้เกรียนๆ กากๆ แบบไร้ซึ่งสาระการเรียนรู้ แต่มัน.....จากใจไรท์เตอร์เลยค่ะฮ่าๆๆๆ
ถ้าผิดหวังขอโทษค่ะ จะพยายามปรับปรุงน้า
No comments:
Post a Comment